លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នៅថ្ងៃទី៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២ បានយល់ព្រមឲ្យក្រុមហ៊ុនផលិតអគ្គិសនីរបស់ថៃ ដ៏ធំ
មួយ សាងសង់រោងចក្រផលិតអគ្គិសនីប្រើដោយធ្យូងថ្មនៅខេត្តកោះកុង នៅពេលខាងមុខ។
រោងចក្រផលិតអគ្គិសនីថ្មីនោះ នឹងអាចផលិតថាមពលចំនួន ១.៨០០មេហ្គាវ៉ាត់ (MW)។ ក្រុមហ៊ុនផលិតអគ្គិសនីរបស់ថៃនោះ មានឈ្មោះថា រាច្ឆាបុរី អេឡិចត្រិចស៊ីធី ជិនណឺរ៉េតធីង ហូលឌីង ផាប់ប្លីក (Rachaburi Electricity Generating Holding Public)។
ការឯកភាពនេះ បានធ្វើឡើងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរវាងលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ជាមួយប្រធានក្រុមហ៊ុនថៃ គឺលោក នុពល មីលីនថានហ្គូន (Nopol Milinthanggoon) នៅឯវិមានសន្តិភាព នៅថ្ងៃទី៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២។
ជំនួយការផ្ទាល់របស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន គឺលោក អៀង សុផល្លែត បានមានប្រសាសន៍ប្រាប់អ្នកកាសែតថា ក្រុមហ៊ុនថៃនេះ មានបទពិសោធន៍ក្នុងការសាងសង់រោងចក្រផលិតអគ្គិសនីនៅប្រទេសឡាវ និងប្រទេសដទៃទៀត ដែលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាទំនើប។ ក្រុមហ៊ុននេះគ្រោងលក់អគ្គិសនីមកឲ្យកម្ពុជា ក្នុងតំលៃថោក។
លោក អៀង សុផល្លែត៖ «សង្ឃឹមថា គំរោងនេះនឹងទទួលការជោគជ័យ ព្រោះថា គំរោងនេះនឹងផ្តល់នូវផលប្រយោជន៍រួម ទាំងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាយើង ក៏ដូចជាព្រះរាជាណាចក្រថៃដែរ កំពុងតែត្រូវការ និងខ្វះខាតថាមពល»។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវស្ដីពីផលប៉ះពាល់បរិស្ថានជំហានដំបូងបានចប់ហើយ ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុននេះនៅបន្តការសិក្សាទៀត ដើម្បីដាក់ជូនឯកសារអំពីលទ្ធផលនៃការសិក្សានេះឲ្យក្រសួងឧស្សហកម្ម រ៉ែ និងថាមពល និងក្រសួងបរិស្ថាន នៃប្រទេសកម្ពុជា ពិនិត្យ និងសម្រេចជាក្រោយ។
តំណាងរាស្ត្រគណបក្ស សម រង្ស៊ី លោក សុន ឆ័យ បានមានប្រសាសន៍ថា ការវិនិយោគទុនក្នុងវិស័យផលិតអគ្គិសនី គឺជាការចាំបាច់នៅកម្ពុជា នៅពេលនេះ៖ «ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាកំហុសឆ្គង គឺការតម្រូវឲ្យរដ្ឋសភាធានាចេញ ធានាសង ដែលជាលក្ខណៈមួយផ្ទុយអំពីការរកស៊ីប្រណាំងប្រជែង ដែលគេមិនដែលអនុវត្តនៅលើប្រទេសជាច្រើននៅលើពិភពលោក គឺការងារមួយដែលយើងជាសមាជិកសភា មិនអាចទទួលបាន… ហើយភាពមិនតម្លាភាព ភាពតែងតែផ្ដល់ឲ្យទៅលើក្រុមវិនិយោគដោយអាថ៌កំបាំងហ្នឹង ក៏ជាបញ្ហាមួយដែលតម្រូវឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូររបៀបផ្ដល់សិទ្ធិនោះផងដែរ»។
ទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីប្រទេសកម្ពុជា កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០០៨ កន្លងទៅ បានអនុញ្ញាតលើគំរោងសាងសង់រោងចក្រផលិតអគ្គិសនីលើកដំបូង ប្រើដោយថាមពលធ្យូងថ្មនៅស្រុកស្ទឹងហាវ ខេត្តព្រះសីហនុ។ រោងចក្រនោះ គឺអាចផលិតថាមពលអគ្គិសនីចំនួន ២០០មេហ្គាវ៉ាត់ ដែលត្រូវចំណាយថវិកាជិត ៤០០លានដុល្លារអាមេរិក ក្នុងការសាងសង់រោងចក្រអគ្គិសនីនេះ៕
ប្រភព: វិទ្យុអាស៊ីសេរី
0 មតិ:
Post a Comment